شعر33
گلی دیدم به غایت عطرمیکرد .....نگاهم را نگاهش متر میکرد
به یک وادی قرارم کس ندیده ..... دل زارو نزارم سترمیکرد
منادی عاشقی فریاد میکرد
دل هررهگذر را شاد میکرد
چنان گلپر به جانم عطرپاشید ..... توگوی بر زبانم عطرپاشید
دمی از گلبنش عطری دلاویز..... گلاب پاشش لبانم عطر پاشید
منادی عاشقی فریاد میکرد
دل هر رهگذر را شاد میکرد
گلش با بوسه
غنچه باز میکرد ..... چو یاسی
سربه نافه راز میکرد
بنامش ذکردل آواز میداد ..... همی همتا ندیده ناز میکرد
منادی عاشقی فریاد میکرد
دل هر رهگذر را شاد میکرد
همی برشاخه ی گلدار نازید .....که نازش بر کلام یار تازید
به دفتر خاطراتش را که بخشید .....به شاعرفخرآن گلنار بازید
منادی عاشقی فریاد میکرد
دل هر رهگذر را شاد میکرد
چوشمشادی به جعدش شانه میزد ..... که گلنارش به خالی چانه میزد
تودیدی نازآن آ لاله رو را ..... که دایی دردلش غم دانه میزد
منادی عاشقی فریاد میکرد
دل هر رهگذررا شادمیکرد
خمار چشم او دل راربوده ..... شراب ناب اوهوشم زدوده
چوهفرنگش به دل آسوده خفته ..... نهال آرزو قامت نموده
منادی عاشقی فریاد میکرد
دل هررهگذرراشاد میکرد
دایی
